PANDEMIA

Pandemia firmy Lacerta to jedna z moich ulubionych gier kooperacyjnych, której urok tkwi z jednej strony w prostocie i tematyce (ponieważ niecodziennie mamy okazję ratować świat, a zwłaszcza przed rozprzestrzeniającą się zarazą), a z drugiej z charakterystycznej dla Matt'a Leacock'a mechanice. Naszym zadaniem będzie wynaleźć lekarstwo na wszystkie 4 choroby, które opanowują świat. Musimy działać szybko i przemyślanie, zanim wirusy rozprzestrzenią się do takiego stopnia, że nie będziemy w stanie ochronić ludzkości.

Gra przeznaczona jest od 2 do 4 osób, a rozgrywka przeciętnie trwa 45 minut.

Opis wydawcy:

Czy potraficie ocalić ludzkość?

Jako najbardziej utalentowani członkowie zespołu zwalczającego epidemię, musicie wynaleźć lekarstwa na cztery śmiertelne choroby, jednocześnie powstrzymując ich rozprzestrzenianie.

Wasz zespół będzie podróżować po całym świecie, lecząc zarażonych oraz poszukując składników niezbędnych do wynalezienia lekarstw. Aby wygrać musicie współpracować. Pandemia jest grą Kooperacyjną, co oznacza, że wszyscy razem wygracie albo przegracie.

Zegar jednak tyka. Kolejne ogniska epidemiczne i nowe choroby napędzają rozprzestrzenianie się zarazy. Czy uda się wam wynaleźć wszystkie cztery lekarstwa na czas?

Los ludzkości spoczywa w waszych rękach!

Pandemia doczekała się dwóch dodatków: "Pandemia na krawędzi" i "Pandemia laboratorium". Na dzień dzisiejszy posiadam pierwszy dodatek do Pandemii "Na krawędzi", który z wielką przyjemnością również przedstawię na swoim blogu.

Co znajduje się w pudełku?

UNBOXING

 (KLIKNIJ OBRAZEK)

Wysokość pudełka: 30,5 cm

Szerokość pudełka: 22 cm

Głębokość pudełka: 4,5 cm

Przygotowanie gry:

Na samym początku podkreślę, że ważne jest, aby wszystkie karty były dobrze potasowane, a karty epidemii równomiernie rozłożone i w podobnych odstępach od siebie oddalone. Chodzi tutaj głównie o to, żeby w trakcie kilku pierwszy tur nie natrafić kilka razy pod rząd na te same karty, a zwłaszcza na kartę epidemii. Dzięki temu nasza rozgrywka przebiegnie harmonijnie i w zrównoważonym tempie.

Zawodnicy losują bohatera, a następnie dobierają pionek w kolorze swojej postaci. Należy również zaznajomić się z jej specjalnymi umiejętnościami i cechami.

W zależności od tego ile osób bierze udział w rozgrywce, tyle kart na samym początku otrzymują wszyscy gracze:

2 osoby = 4 karty, 3 = 3 karty, 4 = 2 karty.

Na planszę kładziemy dwa zestawy kart: 48 kart infekcji u góry i 59 kart miast na dole. Kładziemy również znacznik poziomu zachorowań oraz znacznik rozprzestrzeniania się chorób.

Na samym końcu stawiamy pionki graczy i stację badawczą w mieście Atlanta, w którym rozpoczniemy naszą misję.

Pierwsze zarażanie:

Zanim rozpoczniemy misję ratowania świata przed zarazą, musimy wskazać pierwsze 9 miast, które zostaną jako pierwsze zainfekowane.

W tym celu losujemy po kolei karty infekcji i kładziemy na nich znaczniki oznaczające choroby w przypisanym do nich kolorze.

- Bierzemy 3 karty i w tych miastach kładziemy po 3 znaczniki chorób

- Bierzemy 3 karty i w tych miastach kładziemy po 2 znaczniki chorób

- Bierzemy 3 karty i w tych miastach kładziemy po 1 znaczniku chorób

Razem 9 kart i 9 zainfekowanych miast

Kiedy już wszystko przygotujemy, wszystkie karty i znaczniki będą leżeć na swoich miejscach a pierwsze 9 miast zostanie zainfekowane, możemy zacząć grę.

Zasady – Jak grać?

Gracze w swojej rundzie mogą wykonać 4 dowolne akcje. Akcje powinny być przemyślane, ponieważ po każdych 4 wykonanych akcjach następuje zarażanie kolejnych miast. Dlatego należy grać w taki sposób, aby zdążyć zapanować nad chorobami i skutecznie je zwalczyć. 

Rodzaje akcji:

a) Ruch

- Przesuwamy swój pionek do sąsiedniego miasta, połączonego z naszym miastem białą linią

- Lot bezpośredni

Odrzucamy kartę miasta, którą posiadamy w ręku, aby przenieść się do tego miasta, którego kartę odrzuciliśmy. Np. jesteśmy w Madrycie, odrzucamy kartę „Los Angelese”, przenosimy swój pionek do Los Angeles.

- Lot czarterowy

Odrzucamy kartę miasta, w którym obecnie się znajdujemy, żeby przenieść się do innego miasta. Np. jesteśmy w Tokio, odrzucamy kartę „Tokio” i przenosimy naszego pionka w inne, dowolne miejsce na mapie.

- Lot prywatny

Polega na tym, że przenosimy naszego bohatera z miasta, w którym znajduje się stacja badawcza, do innego miasta, w którym również musi znajdować się stacja badawcza.

b) Leczenie choroby

Po prostu usuwamy jeden znacznik choroby z miasta, w którym obecnie przebywamy. Np. w Paryżu znajdują się 3 znaczniki choroby. Usuwamy jeden, więc zostają dwa. Gdy choroba jest uleczalna (w tym przypadku choroba niebieska w Paryżu jest uleczalna), przy wykonywaniu akcji „leczenia” usuwamy wszystkie znaczniki tej choroby, czyli wszystkie trzy.

c) Dzielenie się wiedzą

Oby wymienić się swoją wiedzą (swoimi kartami) gracze muszą znajdować się w tym samym mieście. Utrudnienie polega na tym, że gracze mogą się podzielić między sobą tylko kartą miasta, w którym oboje obecnie się znajdują.

Np. pierwszemu zawodnikowi brakuje już tylko jednej karty miasta w kolorze czarnej choroby, żeby wynaleźć lekarstwo na czarnego wirusa, więc spotyka się w Kairze z drugim graczem, który posiada kartę Kairu. Gdy znajdą się już na tym samym polu (W Kairze), drugi gracz przekazuje kartę Kairu pierwszemu graczowi.

Niektórzy bohaterowie mają specjalne zdolności, które nie wymuszają przebywania w tym samym mieście z drugim graczem, aby przekazać mu kartę.

Cechy postaci ułatwiają nam rozgrywkę, która wbrew pozorom nie zawsze jest taka łatwa.

d) Budowa stacji badawczej

Akcja polega na tym, że odrzucamy kartę miasta, w którym się znajdujemy, aby zbudować w nim stację badawczą. Z jednej strony tracimy kartę, ale dzięki temu nie musimy przenosić się aż do Atlanty albo do innej oddalonej stacji badawczej, żeby wynaleźć lekarstwo.

e) Wynalezienie lekarstwa

Aby uleczyć poszczególną chorobę, musimy być w posiadaniu 5 kart w jej kolorze. Gdy już wspomniane 5 kart zbierzemy, musimy udać się do stacji badawczej lub ją zbudować. Jeśli zdecydujemy się na drugą możliwość, budujemy stację badawczą w mieście, w którym obecnie się znajdujemy. Tak jak zostało to opisane powyżej. Gdy znajdujemy się już w stacji badawczej, uleczamy chorobę wymieniając 5 kart miast tego samego koloru.

Wirusa zakrywamy buteleczką. Od tej chwili choroba jest uleczalna.

Wyeliminowanie choroby:

Eliminacja danego wirusa następuje wtedy, gdy uleczona choroba zniknie całkowicie z planszy. Czyli wtedy, gdy gracze wspólnymi siłami pozdejmują wszystkie znaczniki w kolorze danej choroby. Gdy tak się stanie, podczas fazy „Nowe infekcje” nie kładziemy już znaczników chorób w tym kolorze, który został wyeliminowany.

Jak widać ważna jest umiejętność prawidłowego rozporządzania kartami, ponieważ każda z nich w każdym momencie może nam się przydać. Limitu kart posiadanych na ręce nie można przekraczać, a więc będziemy je za każdym razem odrzucać, jak tylko przekroczymy ich ilość. A więc dobór miast, kolorów i kart specjalnych ma tutaj znaczenie.

Gdy zawodnik wykona już 4 akcje, dobiera 2 karty miast. Wśród nich może znajdować się karta epidemii. Gdy ją wylosujemy, musimy wykonać następujące czynności:

Epidemia:

- przesunąć znacznik poziomu zachorowań o 1 stopień. Gdy znacznik przesuniemy na stopień zachorowań 3, od tej chwili będziemy losować podczas fazy zarażania 3 karty infekcji zamiast dwóch.

- wyciągamy kartę z samego spodu stosu kart infekcji i w tym mieście kładziemy 3 znaczniki choroby w kolorze wylosowanego miasta.

- musimy potasować odrzucone karty infekcji i położyć je na samej górze stosu kart infekcji. W ten sposób istnieje duże prawdopodobieństwo, że podczas fazy "nowych infekcji" wylosujemy te same miasta, które zostały już wcześniej zarażone. Oznacza to, że nastąpi intensyfikacja zachorowań, czyli wirus będzie miał szansę się rozprzestrzenić w innych, sąsiednich miastach.

Faza infekcji:

Po tym jak już pojedynczy zawodnik wykona 4 akcje i dobierze 2 karty miast, ewentualnie rozpatrzy kartę epidemii, przechodzi on do fazy "Nowe infekcje".

Gdy wskaźnik zachorowań pokazuje nam 2, losujemy 2 karty infekcji i kładziemy znacznik choroby w tym mieście. Gdy wskaźnik wskazuje nam 3 poziom zachorowań, losujemy 3 karty infekcji i w tych 3 miastach kładziemy po jednym znaczniku choroby w kolorze wylosowanych miast. Następnie karty zainfekowanych miast kładziemy na stos kart odrzuconych obok kart infekcji.

Zawodnik wylosował miasto "Kinszasa", więc kładzie żółty znacznik w Kinszasy. 

Następny gracz wykonuje te same czynności, co poprzedni zawodnik. Podsumowanie pojedynczej rundy w skrócie:

4 akcje, 2 karty, faza infekcji

Rozprzestrzenianie się chorób:

Gdy w danym mieście znajdują się już 3 kolorowe znaczniki, może dojść do rozprzestrzeniania się choroby. Wystarczy, że jeden z graczy wylosuje w fazie "nowe infekcje" kartę miasta "Delhi", w którym znajdują się już 3 czarne znaczniki choroby. Wtedy dochodzi do rozprzestrzenienia się zarazy. W takim przypadku przesuwamy znacznik "rozprzestrzeniania się chorób" o jeden stopień, a następnie kładziemy czarne znaczniki choroby w miastach sąsiadujących z Delhi. W ten sposób mamy więcej do "posprzątania". Aby uniknąć takiej sytuacji, należy leczyć choroby w poszczególnych miastach na bieżąco, zwłaszcza w tych miastach, w których znajdują się już 3 znaczniki chorób.

Zwycięstwo - jak wygrać?

Gra dobiega końca, gdy uda nam się wynaleźć lekarstwo na wszystkie 4 choroby. W ten sposób będą one uleczalne i pandemia nie będzie już groziła światu. Tutaj uwaga, żeby nie mylić uleczenia choroby z wyeliminowaniem choroby. Te dwa pojęcia mogą się pomylić zawodnikom, którzy zagrają w Pandemię po raz pierwszy.

Na czym polega różnica? Mianowicie na tym, że aby wygrać grę, należy wszystkie 4 choroby uczynić uleczalnymi, czyli wynaleźć na nie lekarstwo w stacji badawczej. 

Wyeliminowanie choroby pozwala na usunięcie wszystkich jej znaczników z planszy. Dzięki temu do końca trwania naszej rozgrywki nie będą się pojawiać jej skupiska. Wirus zniknął całkowicie i już nie powróci.

W wygranej pomogą nam załączone do gry karty specjalne, które możemy rozegrać w każdej chwili. Jedną z nich jest np karta "spokojna noc", która umożliwia nam pominięcie najbliższej fazy "nowe infekcje", dzięki czemu w wybranej rundzie posiadacz tej karty nie będzie musiał infekować kolejnych miast.

Jak na grę kooperacyjną przystało, musimy wraz z innymi zawodnikami współpracować, pomagać sobie i tak sobie podpowiadać, żeby razem pokonać choroby i zwyciężyć.

Przegrana:

Pandemia nie zostanie powstrzymana gdy:

- ukończą nam się wszystkie karty miast, które losujemy

- gdy znacznik rozprzestrzeniania się chorób zostanie przesunięty na sam koniec toru, osiągając 8 pozycję oznaczoną symbolem czaszki

- zabraknie kolorowych znaczników chorób, których będziemy potrzebować podczas zarażania kolejnych miast

W „Pandemię” gra się z przyjemnością, ponieważ nie jest skomplikowaną grą, a równocześnie nie jest ona nudna. Sam pomysł, ogólne wykonanie gry i grafiki na dobrym poziomie zachęcają do zabawy. 

Każdy bohater, którym będziemy grać, posiada cechy bardzo przydatne i pomocne w trakcie rozgrywki. Warto o nich pamiętać, ponieważ przyłapałam się na tym, że zapomniałam o nich w trakcie gry, przez co być może niejeden raz byłam nie tylko ja stratna, ale również drugi zawodnik, ponieważ w grze kooperacyjnej współpracujemy z innymi graczami.

Nasze decyzje muszą być przemyślane zarówno odnośnie naszego ruchu i akcji, jak i tego, które karty odrzucamy, ponieważ gdy nie będziemy na to uważać, może nam zabraknąć kart w danym kolorze, którego później będziemy potrzebować lub może nam zabraknąć kart w ogóle w talii, a wtedy już przegrywamy grę.

Tak więc pomimo prostych zasad jest dużo aspektów pobocznych, na które należy zwracać uwagę, aby udało nam się wygrać.

Mimo, że znaczniki chorób są dość zwyczajne (ponieważ są to po prostu kolorowe przezroczyste kostki) to jednak podobają mi się. Odznaczają się swoimi jaskrawymi kolorami na tle granatowej planszy.

Lubię, gdy magia gry tkwi w prostocie, która potrafi zaciekawić i się spodobać.

„Pandemia” nie jest grą, która się rozkręca, w której będziemy ostrożnie podejmować decyzje, aż na samym końcu nastąpi wielki finał. NIE, nic z tych rzeczy.

W „Pandemię” należy od samego początku grać zdecydowanie, przemyślanie i bez zbędnego zwlekania. Ilość kart mamy ograniczoną, choroby się rozprzestrzeniają, powstają nowe skupiska zarazków. Możemy nie zdążyć wyleczyć wszystkich 4 chorób, ponieważ może nam zabraknąć czasu lub znaczników. 

Tak więc trudność „Pandemii” polega na „wyścigu z czasem”.

Łatwo zauważyć, że zastosowana w grze mechanika wykonywania poszczególnych akcji podobna jest do mechaniki przedstawionej w grze „Zakazana Wyspa”. Nie powinno nas to szczególnie dziwić, ponieważ autorem „Pandemii” jest Matt Leacock, który zaprojektował obie gry. „Zakazana Wyspa” została już wcześniej przedstawiona na moim blogu:

Autor: Matt Leacock

Gosia